ماجِرا زَن اِسِدَن غولومي عَمِـــــــــــم

ماجِرا زَن اِسِدَن غولومي عَمِـــــــــــم يه چَن وَختي بي ايي غولومي عَمِم خدا زَده افتِده بي پا يه مُش اَ ايي بَر بِچا که هَرو کارُشون ايي بي گه يه پيکنيکوکي وَردُرَن و علي اَ تو مَـــــدد . تو باغ دَروکا و نَمدونَم سَر تُل قوقي و تُل آسيُو و اي سَر او سَر . يه رو سَر ظُر گه داشتيم بِتيموک کوفتُمون مي کِرديم ديديم عَمِم بِه خود زَنون اومَ گُف داداشي يا هَمِدون زير بالُم بي گيريک بندازیکم تو يه چا بي تَه اي يا يه کاري بِرِم بُکُنيک مَ ديگه اَ دَس ايي نه شُو دارَم نه روز. هيچي بُوبُم گُف دَواش اينِه گه يه زَنوکي بِرِِش بسونيک يه دُختَروکي اَ ايي دانِشگا رَفتِه يا . آباده ايوم نبيدَن هِشتَم بِرِش زير سَر . يه شُو به حال حِساباَ يه مُش گُل اَ تو باغچِشون کَندَن يه پاکَتوکيُوم کولوچه عَمِم خُدُش دُرُس کِردِه بي وَيشتَن رفتيم همه اي خاسَه گاري اِتِفاقاَ بي بيمُوم هَمپومون اومدَ هيچي رفتيم تو ديدديم اُوَوَک اينا اِنگار خِيلي مُندُشون بالُ هَه ميون زمين آسِمون رَفتيم تو ديديم بي بيم گالِشاش هِشتِه زير بالُش اُوُردِه تو نَنِه دُختَروکه گُف: مادَر کَفشاتو بدين بِزارَم تو جا کفشي . بي بيم گُف اِهِنوشُم مي خُوي وَرُشون دُري بِر خودُد ؟عَمِم خيلي خِجالِت کِشيده بي گُف ايي حَرفار نَزَنيک زَشتِه بيبيم گُف وَخي وَخي دُختَر اِقَد صاب صاب صادِق نَباش . اَي گالِشام وَر دُش نَدا او وَخ تو تُو دَم دَر اوشوُمون کولُم مي کني؟ عَمِم دي داره بَدتَر مي شه گُف هَر کار دِلُدون مي خا بُکُنيک هَر کُدُمُمون نِشِسيم ري يه مُبلي بيبيم يه ميزي کِنار هِشتِه بي نِشِس ريش . هيچي نشِسِه بيديم ديديم عاريس چايي ريختِه تو فنجون اُوُرد . ري خاهَري مَلوسُم بي غولومي يه چايي وَييشت يَواشوکي دَر گوش مَ گُف : مي باد يه رُو بُخُرَم گه صِدا فِرت فِرت اَ دَنوم دَر نَيا زِشته هيچي مُردِه شور بُرده بَنا کِرد چايي خُردَن يه خالوکيش ريخت تو دَنُش هَر کار کِرد يَواشوکي بدونِه ايي گِه فِرت فِرت کُنه پُويين کُنه نتونِس يه هو مِث قيلون بَنا کِرد غُل غُل کِردن مي خواس خَفه بِشِه هَمه چاييا ريخت ري قاليشون . دُختَروکه خو اَ بُس خَندِش گِرُفته بي دُوي رَفت تو آشپِز خونه يه بِچُوکيِوم داشتَن کوچولوک بي . شي يَر عَمِم خود ايي صِداي کَت کُلُفتيش مي خواس حال به حِساباَ نازُش کُنه لُپا بِچُوکِه رو گِرُف گُف :گوگوري مَگوري بِچووکِه زَبون بَسه يه جيغي کِشي دُوي رَفت تو بَغَل نَنِش گُف : مامان ايي آقاهِه مي خوا د مَنو بُخوره . هيچي اونجو خُو انگار اَ غولومي خوشُشون نَواومَده بي گُفتَن مي خوا اِمتاحان بدَ بر پوقِ ليسانس . يه شُو ديگه رَفتيم خونه يِکي ديگه اونام مِث خوُدُمون سِيفُ لُ بيدَن نِشِسيم ....ميون مِيمون خونِشونو پَستوشون پَرده زَده بيدَن يه مُش رَختِخواب چينده بيدَن پُش پَردَ دُختَروکه خو دَس پاچه شُدِه بي مي خواس غولوميو اَ او بالوُ پَردَ بيبينِه رَفته بي ري رَختِخواباشون يه هُو رَختِخوابا تمبي اُفتي وَسَط اونجو گه ما نِشِسه بيديم . مَ خو اَوَس خَنديدَم دِلُم تَخته شُده بي آم غولومي مِث اِينکِه اُوُرده بيدُش گُف مَ هَمينُو مي خوام هيچي اِسِدُوش وايشت بُردُش خُراسون. ايي داستانوکـــــــار بِشنويک بازُم بوگوييک آباده بَد جوييِه ؟؟؟

0 نظرات: